Maandag 24 augustus 2009 varen we bijtijds weg uit de baai bij Oligastro, want we willen aan het einde van de ochtend in Salerno zijn. Alleen in het midden van de Golf van Salerno staat wat wind en kunnen we even zeilen, voor de rest is het weer motoren. In Salerno worden we in Porto Nuovo geholpen met aanmeren door twee mannen van deze haven. Alles gaat heel relaxt: papieren?, niet nodig. Het liggeld is aan de prijs, maar gelukkig wel minder dan in Vibo Valentia. We zien het liggeld ook als een soort hotelgeld, omdat we Napels en Pompeï vanuit Salerno willen bezoeken en de boot hier veilig ligt. Na het aanmeren, gaan we al snel op pad. Van de havenmannen hebben we gehoord dat je een bus naar het treinstation kan nemen of een paar kilometer over de boulevard kan lopen. We besluiten om de bus eens uit te proberen. Hiervoor moet je, heel apart, een kaartje in een café kopen dat even buiten het haventerrein zit. We drinken hier meteen ook een heerlijke cappuchino. Eenmaal bij het treinstation aangekomen te zijn, blijkt dat het treinkaartje naar Pompeï nauwelijks iets kost. Het duurt echter even voordat de trein komt en een vriendelijke man wijst ons erop dat er een wijziging van perron is geweest. Binnen een half uur zijn we op het treinstation van Pompeï en lopen vervolgens naar de oude stad, een wandeling van een kleine 20 minuten. Wanneer we eenmaal door de overblijfselen van de oude stad Pompeï lopen, verbazen we ons over de grootte ervan. Pompeï was een welvarende handelsstad aan zee, totdat het in 79 na Christus bedolven werd onder de as van de vulcaan Vesuvius.
Erik schrijft vanaf hier verder:
Het is ongelofelijk om deze oude stad van ruim 2000 jaar oud binnen te lopen. Het gevoel is overweldigend om zo over de oude straten te zwerven welke van grote keien zijn gemaakt waarin de uitgesleten karren sporen te zien zijn. Je ziet overal de contouren van huizen welke bewoont zijn.
Sommige huizen hebben zelf nog een dak. Hier en daar zie je nog binnenplaatjes met fonteinen en muurdecoraties. Het is niet moeilijk om in te beelden dat hier 20000 mensen hebben geleefd. Daar is door een vulkaan uitbarsting in 79 v.c. abrupt een einde aan gekomen. Hete gassen hebben al het leven in één klap vernietigd en een dikke laag van lava as heeft de gehele stad afgedekt. Pas in 1750 zijn er serieuze opgraafwerkzaamheden begonnen, waarbij grote delen van de stad weer tevoorschijn kwamen. Van de 66 hectaren is er 44 hectaren opgegraven. Wie weet wat er nog in de toekomst voor schatten worden blootgelegd.
We vertrekken moe maar voldaan weer terug naar Salerno. We nemen dit keer niet de trein maar de bus terug. Het lijkt ons leuk om vanuit de bus de omgeving te bekijken. We rijden van de ene stad naar de andere stad en na bijna 2 uur komen we weer in Salerno aan. Veel gezien, maar met de trein gaat het een stuk sneller. Na een korte wandeling door de stad, ploffen we neer bij een pizzeria en eten we een heerlijke Italiaans. We mijmeren nog na wat we die middag allemaal gezien hebben.
De volgende dag staan we vroeg, want we gaan naar Napels. Om 9 uur pakken we te trein, welke ons in ruim een uur naar Napels brengt. Daar aangekomen valt ons direct de hectiek van de grote stad ons op. Het doet Fre denken aan het Damrak van Amsterdam temeer omdat ze bezig zijn met het aanleggen van een nieuwe metrolijn.
We gaan te voet via Corso Umberto naar het Opera gebouw “Teatro San Carlo”. Het op één na grootste theatergebouw van Italie. Groot is de teleurstelling als we te horen krijgen dat door verbouwingswerkzaamheden het theater gesloten is.
We wandelen via het grote plein “Piazza Plebiscito” naar gebied waar alleen voetgangers mogen komen. Wel zo rustig. Via deze straten komen we in het oude gedeelte van de stad terecht. Bij plein “Piazza Del Gesu Nuovo” aangekomen waar de gelijknamige moderne kerk gelegen is, nemen we op een terras een kop koffie en genieten we van de ambiance.
Na dit intermezzo gaan we op zoek naar de ondergrondse stad, die we snel hebben gevonden. Via een trap betreden we de restanten van de oude stad. Het lijkt een beetje op de ruines van Pompei, met wasplaatsen, winkels en andere ruimtes met een nuttige functie.
Na dit bezoek lopen we langzaam terug naar het station. Gezien de warmte en drukte is het voor vandaag genoeg, oftewel basta. We kunnen nog net de rechtstreekse trein naar Salerno halen. Binnen 30 minuten komen we daar aan. We zijn verbaasd dat het zo snel ging. We hebben zelfs tijd door rustig door Salerno te slenteren. We constateren dat Salerno van de zuidelijke steden die we in zuid Italië gezien hebben tot de meest welvarende behoort. Een mooie boulevard, mooie winkelstraten en aardige mensen die niks van je moeten. Een verademing na het bezoekje aan Napels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten