Op grond van de weerberichten op internet (o.a. www.lamma.rete.toscane.it, een goede site voor heel Italie, die Erik van onze Italiaanse buurman in Santa Maria Navarrese getipt had gekregen) besluiten we om op zondag 7 juni 2009 naar Sicilië te varen. Het voorspellen van wat met name de wind doet, vinden we nog steeds lastig. Soms blijkt de wind opeens te draaien en uit een andere richting vandaan te komen dan is voorspeld. Heel vervelend als je voor anker ligt of een oversteek wil maken! Soms kan er weinig wind staan, maar zijn er wel hele hoge golven. Die komen dan ergens ver weg vandaan. Het blijft dus vaak een beetje gissen en hopen dat we de goede keuzes maken.
We willen de oversteek maken vanuit het ons bekende Villasimius. Dit scheelt ons namelijk weer ongeveer drie uur varen. De zaterdagmiddag ervoor zeilen we dan ook van Cagliari naar Villasimius. Zo heerlijk als de heentocht naar Cagliairi ging, zo onstuimig was de tocht terug naar Villasimius. Toen we de haven van Cagliari uitvoeren stond er geen wind, maar al snel was het windkracht 6 tot 7. De 20 mijl die we aan de wind moesten afleggen, waren minder prettig vanwege hoge golven en veel deining. Van een van onze lezers kregen we de vraag of we soms geen last van zeeziekte hebben. We mogen ons gelukkig prijzen dat we daar nog geen last van hebben gehad. Meestal hoeven we geen maatregelen te treffen, maar in een Duits artikel dat de vader van Erik ons had gegeven, stond dat vitamine C goed zou helpen tegen zeeziekte. In Saint Tropez hadden we dan ook een pot met vitamine C pillen van 1000 mg gekocht. We hebben bij twee onstuimige zeiltochten voor de zekerheid een vitamine C pil ingenomen. Ook hebben we reisbandjes bij ons die je om je pols kunt doen en waarbij een drukpunt de verstoring van je evenwichtsorgaan tegengaat. Alleen Frederiek heeft die een enkele keer voor de zekerheid omgedaan. Tot slot hebben we nog de reispilletjes van Primatour bij ons. Deze hebben we voor het eerst gebruikt tijdens de oversteek naar Sicilië omdat de zee toen erg onrustig was. Toen we die zaterdagnamiddag in de baai van Villasimius lagen, zagen we dat op een Duitste charterboot die ook uit Cagliari was komen zeilen, de sporen van zeekziekte weggeboend moesten worden…
Na een onrustige nacht (veel deining), vertrokken we de volgende ochtend om 9.00 uur (na eerst nog diesel getankt te hebben en brood gehaald te hebben: allemaal open op zondag vanaf 8.00 uur, ideaal!) voor een tocht van ruim 150 mijl. De wind komt half en schuin van achteren, met een kracht van 4 a 5 Beaufort, wat gunstig is omdat je dan ongemerkt al snel 6, 7 en soms 8 knopen kunt varen. De golven zijn best pittig met drie meter, maar de boot kan dat wel hebben en wij ook! We hoeven pas om 21.00 uur de motor aan te zetten, omdat de wind dan wegvalt en we hebben dan al heel wat mijlen gemaakt. Overdag is het half bewolkt en hebben we zelfs een paar spetters regen, maar we knappen op van de frisse wind. Ook kunnen we overdag wat dommelen waardoor we de slechte nachtrust van de avond ervoor kunnen compenseren. Ook ’s nachts gaat het wachtlopen goed: we wisselen elkaar om de twee uur af. Erik ziet ’s ochtends vroeg zowaar een schildpad (Fre was helaas net te laat). Tijdens de overtocht zitten we te dubben of we naar Marsala of Trapani zullen varen (dit zijn plaatsen aan de zuidwestkust van Sicilië). Kijkende op de kaart lijkt het ons toch relaxter om van de oversteek bij te komen bij een eilandengroep voor de zuidwestkust van Sicilië (wat de oversteek ook nog een paar mijl korter maakt!), namelijk de Egadi eilanden. Om 9.00 uur, na precies 24 uur varen, gaan we dan ook voor anker aan de zuidkust van het eiland Favignana bij het gehucht Acqua. We zijn blij dat we deze oversteek weer voorspoedig volbracht hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten