Sicilië oostkust: Taormina en Giardini-Naxos

We vertrekken op zaterdag 20 juni 2009 na het ontbijt vanuit Reggio di Calabria voor een tocht van circa 22 mijl naar Taormina. We steken de Straat van Messina over en laten al snel het drukke scheepvaartverkeer achter ons. Het is een beetje heiig en windstil, dus we moeten weer op de motor varen. We doen het rustig aan. Opeens ziet Fre iets in het water bewegen: het zijn meerdere dolfijnen! We zetten de motor zacht en kijken toe hoe ze op enige afstand van de boot een spel lijken te spelen met het opjagen van een vis. Op het moment dat we de motor weer wat harder zetten, duiken ze opeens voor de boeg op en zwemmen en springen ze een poosje mee. Van zo dichtbij hebben we ze nog nooit gezien, fantastisch!

Aan het begin van de middag gaan we voor anker in de baai bij Taormina en nemen een duik in het koude water. De Ionische zee aan de oostkust is een stuk kouder dan de Tyrrheense zee aan de noordkust van Sicilië. Het is drukkend warm en we zien de wolken steeds dreigender worden. Aangezien we in een vrij open baai liggen, die minder geschikt is voor de nacht, besluiten we direct onze biezen te pakken en naar de nabij gelegen badplaats Giardini-Naxos te varen. Daar blijk je in de havenkom goed te kunnen ankeren en we liggen er meteen een stuk rustiger dan bij Taormina. Vlak daarna begint het te onweren en komt er een kleine regenbui over. Na de bui gaan we met de bijboot naar wal en wandelen we naar Taormina. Dit is een fikse wandeling, maar we krijgen een goed beeld van zowel de badplaats Giardini-Naxos (toeristisch, veel restaurantjes en winkels aan de boulevard) en Taormina. Om daar te komen, hebben we ons berg opwaarts wel in het zweet moeten werken, maar het is de moeite waard. Taormina is een levendige stad, met wat aardige straten, pleinen en leuke winkels. Op het moment dat wij daar rondliepen, wat het een grote parade van mensen op de Corso (hoofdstraat) en hebben we wel een stuk of vijf bruidsparen gezien bij verschillende kerken in de stad. Het Grieks-Romeinse theater viel wat tegen, temeer omdat ze een podium aan het opbouwen waren voor een filmfestival, waardoor je de zuilen erachter niet kon zien. Het theater bij Segeta vonden wij mooier en beter behouden gebleven. Na ook nog de hele weg terug gelopen te hebben en het inmiddels laat geworden was, hebben we onszelf beloond met verse vis in een visrestaurant. Een enerverende dag.