In de baai van Nikolaos op Zakynthos maken we de pittigste nacht sinds tijden mee. De wind blijft toenemen, maar aangezien er geen plek meer aan de kade is en we in principe goed aan het anker liggen, is het dus afwachten maar tot de wind gaat afnemen. Terwijl we in de kajuit zitten te eten, horen we opeens ‘avanti, avanti’, afkomstig van een Italiaanse boot die verderop aan een mooring ligt. Fre steekt haar hoofd uit de kajuit en ziet een van een mooring losgeslagen boot haaks op onze boeg afkomen. Eén gil naar Eer en hij staat al op de boeg om de spriet van de andere boot af te houden, terwijl Fre in de weer is met stootwillen. We kunnen de andere (overigens Nederlandse) boot waarvan de bemanning niet aan boord is, niet vasthouden en zij drijft verder af naar de rotsen. Inmiddels zijn mensen in een dinghy en een sloep in actie gekomen, die de boot net op tijd op sleeptouw kunnen nemen. Met enige moeite leggen ze de boot aan de kade. De bemanning van de Impulse uit Muiden mag van geluk spreken dat hun boot dankzij deze inspanningen, behouden is gebleven! Ondertussen zien we ook nog vier blusvliegtuigen een bosbrand blussen. Kortom: spanning en sensatie. In de nacht blijft de wind aanhouden, met uitschieters tot windkracht 8 Beaufort. We hebben het ankeralarm aanstaan, dat ons waarschuwt als de boot meer dan 0,02 mijl krabt. Desondanks hebben we een onrustige nacht; pas in de ochtend gaat de wind liggen.
Dinsdag 21 juli 2009 gaan we op zeil naar Zakyhnthos-stad. We liggen aan een kade met voorzieningen en worden voor de eerste keer geconfronteerd met de havenautoriteiten. We hadden wel gelezen dat je in Griekenland een traffic document nodig hebt, maar de meningen waren verdeeld of je het document echt moest aanschaffen en tot nu toe hadden we het nog niet nodig gehad. Ja, je hebt het dus wel nodig, want anders kun je in een vijftigtal havens van Griekenland niet liggen. Dat betekende dus 53 euro betalen, waarvan Erik flink baalde. Overigens was het wel een service dat de havenmeester, die zich per motor verplaatste, dit voor ons regelde. Omdat we nu toch in de hoofdstad van Zakinthos lagen, wilden we de volgende dag het eiland van hieruit gaan verkennen. Aanvankelijk dachten we dit op een scooter te doen, maar bij nader inzien zag Fre het niet zitten om krampachtig achterop een oud barrel te moeten zitten. Het werd dus een grote auto met airconditioning: de beste manier om de hitte te ontvluchten! Het eiland vonden we aardig, maar niet heel bijzonder. Hoogtepunt was het drinken van koffie op een terras op een berg in het zuiden van Zakynthos die uitkijkt over de prachtige baai van Laganas. Deze baai is een beschermd natuurgebied waar schildpadden in de zomermaanden hun eieren leggen op het strand. Het landschap deed soms wat Toscaans aan, met hier en daar een klooster en/of een grot. Nog een groot voordeel van een auto: we hebben de boot weer helemaal kunnen volstouwen met water, sap, frisdrank etc. Een luxe om boodschappen bij de Lidl met de auto te kunnen doen en deze voor de boot uit te kunnen laden! De boot is zeker 10 centimeter naar beneden gezakt. De volgende ochtend (we hadden de auto van 10.30 uur tot 10.30 uur de volgende dag), heeft Erik nog campinggas met de auto gehaald en zullen we bij het koken dus niet voor onverwachte problemen komen te staan.
Zakynthos is niet het beste eiland om zeilend te verkennen, omdat er weinig ankerplekken en havens zijn. We hebben inmiddels vanwege praktische redenen het besluit genomen om zeker nog tot half augustus in het Ionisch gebied te blijven en daar ons bezoek te ontvangen. We varen de volgende dag dan ook weer noordwaarts naar de baai waar we vandaan kwamen, namelijk Ormos Nikolaos in het noordoosten van Zakinthos. We gaan aan de kade liggen en ook hier komen aan het einde van de dag de havenautoriteiten opeens langs en blijken we te moeten betalen. Erik vindt dit onterecht, aangezien er geen faciliteiten op de kade aanwezig zijn. Uit principe gaan we daarom weer voor anker liggen op ongeveer dezelfde plek waar we de vorige keer lagen. Achteraf blijkt dit een geluk bij een ongeluk te zijn, aangezien de wind ’s nachts draait en van zee komt, waardoor er deining is. Aan de kade heb je daar meer last van dan wanneer je voor anker ligt, dus goed dat we verkast zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten