Zaterdag 4 juli 2009 bevinden we ons de hele dag op het water. Er staat net genoeg wind om te kunnen zeilen, wat lekker is bij deze warme temperaturen. We zijn op weg naar het eiland Lefkas, ten zuiden van Paxos en het kleinere eilandje Anti-Paxos. Bij het wegvaren uit de baai van Lakka blijkt de Raymarine plotter (elektronische navigatie) geen detailgegevens te tonen, waardoor Fre even niet lekker in de boot zit (ze heeft namelijk in de nieuwe pilot gelezen dat er een rif ligt langs de kust waar we nu varen…). Soms is teveel informatie ook niet handig, want er gebeurt niets en ook de plotter doet het na enige tijd weer, maar het is evengoed geen leuk idee dat we niet kunnen vertrouwen op de Raymarine. We hebben nu wel gemerkt dat je de plotter beter niet vanaf het paneel binnen kunt uitschakelen, maar eerst buiten moet uitzetten. Hopelijk is het probleem hiermee opgelost.
In de namiddag naderen we het Lefkas-kanaal, dat de Ionische zee met de Thalassa Ekhinadon verbindt. Het 6 kilometer lange kanaal is uitgegraven in een zoutvlakte. Vanuit zee ga je eigenlijk direct via een landtong en een brug het kanaal in. De brug gaat om het hele uur open, dus je moet goed timen om te voorkomen dat je op zee rondjes blijft varen. Om 18.00 uur varen we met vier andere boten het kanaal in en moeten daar toch nog even een minuut of tien wachten, want de brug gaat namelijk niet op tijd open! Er is gelukkig genoeg ruimte om als de brug open gaat, naast het uitgaande scheepsverkeer, het kanaal in te kunnen varen. We kijken of we bij Lefkasstad aan de kade willen liggen, maar daar zien we geen plek die vrij is en er loopt ook een drukke verkeersweg. We besluiten om door te varen, totdat we een geschikte aanmeer- of ankerplek tegenkomen. Op een gegeven moment ziet Erik ten noorden van de plaats Nidri, een nieuw uitziende kade waar slechts drie zeilboten liggen: de perfecte kans om eindelijk eens te oefenen met het ankeren in de laag. Zo gezegd, zo gedaan: Erik vaart achteruit, laat het anker vallen (elektrisch te bedienen) en laat het vieren totdat we bijna bij de kade zijn, daar springt Fre bijna in een spagaat naar de wal (er waren op dat moment geen andere mensen die de lijnen konden aannemen), en voila, we liggen. Weer een overwinning op aanmeergebied! Het enige probleem is dat we nog geen loopplank hebben. Lastig, want nu moeten we de landvasten aantrekken, willen we van en op de boot stappen. Dat weerhoudt ons er echter niet van om ’s avonds de omgeving te verkennen. We liggen niet echt in een dorp, maar aan een weg die naar de plaats Nidri leidt. Aan deze weg zitten appartementjes en restaurantjes. Opeens komt Erik erachter dat hij hier in 2001 in een appartementje heeft gezeten. Hoe toevallig! Even later strijken we neer bij een restaurantje aan het strand. Mooi om deze zeildag af te sluiten met lekker Grieks eten. De volgende dag lost het probleem van de ontbrekende loopplank zich vanzelf op. We blijken namen aan een kade te liggen waar ook Engelse charterschepen komen aanmeren. Erik raakt in gesprek met de manager, die prompt een loopplank regelt bij zijn mannetje. En inderdaad … twee uur later zijn we een loopplank voor slechts 20 euro rijker!
De twee daaropvolgende dagen blijven we in de buurt van Nidri. Op zondag liggen we voor anker bij het eiland Skorpios dat van de familie Onassis is. We zien mooi onderhouden tuinen en wegen op het eiland lopen. Het jacht ‘Cristina’ ligt echter niet aan de enorm mooring die daarvoor bedoeld is. Waar dat gebleven is weten we niet. Nidri zelf is een zeer toeristisch, chaotisch dorp. Ook bezinnen we ons op de vraag: ‘Hoe verder?’ Hierover later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten